سختی گیر رزینی

متشکل از یک مخزن استوانه ایستاده ،ساخته شده از ورق فولادی است که در داخل آن رزین های تبادل یونی  قرار داده شده است.این رزین ها بر اساس جایگزینی یون های سخت آب با اتم های سدیم ،آب سخت را به آب نرم تبدیل می کنند. در سیکل کاری سختی گیر رزینی،آب از بالا وارد شده و پس از گذر از بستر رزین از پایین دستگاه خارج می شود.برای جلو گیری از خروج رزین ها در کف سخنی گیر رزینی تعدادی نازل قرار دارد که روی آن را یک بستر سیلیسی پوشانده است.تکنیک تعویض یون در سختی گیر های رزینی تکنیک بستر ثابت با جریان رو به پایین است زیرا رزین درطول عملیات تعویض یون حرکت نکرده و همانند یک بستر و یا ستون محکم می ماند و آب است که در طول رزین حرکت میکند.بالای ستون رزین بیشتر یون های آب را  می گیرد و در ادامه این روند ادامه داشته تا آنجا که در انتها تمامی یون ها دریافت شده اند.به همین دلیل است که تانک سختی گیر ها برای جلوگیری از فرار یون ها به صورت ستونی ساخته میشوند و به همین دلیل قطر کم و ازتفاع زیادی دارند.سختی گیر رزینی سولار صنعت بخارمخازن سختی گیر رزینی دارای سه نوع شیر هستند.

1. دستی:شیر دستی مگر در سایز های یزرگ دیگر استفاده نمی شوند.در سختی گیر های مجهز به شیر دستی کلیه مراحل توسط اپراتور انجام می شود.بزرگ ترین مشکل شیر های دستی در مکش نمک آنها است.

نیمه اتوماتیک مخازن فلزی:شیر های نیمه اتوماتیک سختی گیر رزینی دارای یک اهرم است که این اهرم می تواند بر روی یکی از سه حالت سرویس، شستشوی معکوس و یا احیاء قرار بگیرد. نقریبا اکثر سختی گیر های موجود در کشورمان نیز از همین نوع اند.از آنجایی که در این شیر ها عمل مکش نمک به کمک پدیده ونچوری صورت می گیرد فشار آب سیستم نباید از دو اتمسفر کمتر باشد.

فشار کمتر سبب می شود مکش به خوبی صورت نگیرد.

تانک نمک:

درکنار سختی گیر های رزینی یک تانک نمک قرار دارد که در آن مخلوطی از آب و بلور های نمک قرار داده شده است و از این آب نمک برای احیای رزین بهره گرفته می شود.

رزین:

از ابتدای تولید ماشین بخار توسط بشرهمواره مساله رسوب در بویلر جزو مشکلات اساسی دیگ های بخار بوده است.با پیشرفت علم و بالا رفتن فشار بویلر ها و افزایش هزینه ها به آب خالص تری برای بویلر احتیاج بود.

در ابتدا با تقطیر آب و تولید آب تقطیر شده بویلر های بخار تامین می شد که بسیار پر هزینه بود. متعاقبا” شیمی دانان به این نکته پی بردند که نیاز زیادی به حذف یون های آب وجود دازد تا بدین ترتیب از بروز اشکال در سیستم های بخار جلوگبری شود.

رزین های تعویض یونی به شکل فعلی اولین بار در دهه 50 میلادی در نیروگاه های بخار به کار گرفته شدند و بعد از آن به تدریج وارد چرخه تولید و توزیع در سراسر جهان شدند. رزین های تعویض یونی ذرات جامدی هستند که میتوانند یون های نامطلوب در محلول را با همان مقدار اکی والان از یون مطلوب با بار الکتربکی مشابه جایگزین کنند.

cation exchange

+nRA+ Bn+ = RnBn+ +nA

Anion exchange

-nRA + Bn-=RnBn- + nA